Ανάμεσα στον καταπράσινο θόλο και
τα ανεξερεύνητα μονοπάτια, η ύπαρξή μας εκτυλίσσεται με σεβασμό στο ταξίδι, όχι
στον προορισμό. Είναι ένας τρόπος ύπαρξης όπου η πράξη της διάσχισης του δάσους
δεν είναι ένας αγώνας δρόμου προς την κορυφή αλλά μια ανοιχτόκαρδη εξερεύνηση,
όπου κάθε βήμα είναι μια συνομιλία με τη γη.
Σε αυτό το καταφύγιο, τα
επιτεύγματα μετριούνται σε αναπνοές που λαμβάνονται με δέος, όχι σε κατακτημένα
ύψη. Οι θρίαμβοί μας βρίσκονται στο λεπτό ξεδίπλωμα μιας φτέρης, στη φευγαλέα
ματιά ενός ελαφιού μέσα από τη συστάδα και στη σιωπηλή επικοινωνία με τα αρχαία
δέντρα.
Η επιτυχία επαναπροσδιορίζεται ως
η ικανότητα να κινούμαστε μέσα στη φύση με παρουσία, να ακούμε βαθιά τις λεπτές
διδασκαλίες της και να επιτρέπουμε στο δάσος να μας καθοδηγεί και να μας βοηθά,
χωρίς να επιβάλλουμε τη θέλησή μας στη σοφία του.
Αυτή η σύνδεση με τη φύση μας
διδάσκει ότι οι στόχοι δεν είναι τελικά σημεία, αλλά οδοδείκτες για την
ανάπτυξη και την κατανόηση.
Στο δάσος, μαθαίνουμε να εκτιμούμε την ομορφιά της στιγμής, την ανθεκτικότητα της ζωής και τη δύναμη που βρίσκεται στην ακινησία. Για εκείνους που επιδιώκουν όχι μόνο να φτάσουν στην κορυφή, αλλά να κατανοήσουν την ψυχή των βουνών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου