Ο δρόμος του ποδηλάτου βγάζει στη χώρα της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της αυτάρκειας και σε εκπαιδεύει σε έναν τρόπο ζωής μακριά από την αστική ευκολία, όπου όλα λες και είναι φτιαγμένα για να σε οδηγήσουν στην εξάρτηση και την αδράνεια.
Εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να μην τα περιμένει έτοιμα, αλλά με τα ελάχιστα να νιώθει επαρκής, ασφαλής, ικανός και ικανοποιημένος με την αξία των απλών πραγμάτων.
Τον εκπαιδεύεις, επίσης, να μην πέφτει στις άπειρες καλοστημένες παγίδες της απογοήτευσης και της εγκατάλειψης, αλλά να κερδίζει την επιβίωση και την ευτυχία του με τα δικά του χέρια - και πόδια.
Μετά από όλα αυτά, εσύ παίρνεις το ποδήλατό σου και τα υπόλοιπα σε ακολουθούν φυσικά και αβίαστα. Δεν χρειάζεται να ζήσεις στο παρελθόν - αυτό πέρασε και δεν γυρίζει πίσω - ούτε στο μέλλον - αυτό δεν το ξέρεις -, αλλά αρχίζεις να ζεις το παρόν ρουφώντας τη μαγεία της στιγμής.
Το μεγάλο κέρδος; Απομακρύνεσαι από την αστική παράνοια που μέρα-νύχτα ουρλιάζει στα αυτιά σου και πετά στα μούτρα σου το αρνητικό πρόσημο των πραγμάτων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου