Και η Αιτωλοακαρνανία τον Αχελώο!

Όταν ο ποιητής Κώστας Ουράνης ξεκίνησε κάποτε από την Αθήνα για να κατέβει στη Λακωνία, σκεφτόταν καθ' οδόν ότι η Αθήνα παρέδωσε στην ανθρωπότητα την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα και όλα τα υπόλοιπα έργα της αρχαίας τέχνης, ενώ η Σπάρτη δεν άφησε τίποτα.

Οταν, όμως, έφτασε στην πεδιάδα της Λακωνίας και μύρισε τις ανθισμένες πορτοκαλιές και τα χρυσά λεμόνια, σήκωσε το βλέμμα του ψηλά και είδε τον ίσκιο του Ταΰγετου. Το όρος φάνταξε στα μάτια του ίδιος μαρμάρινος ώμος λευκού θεού. Τότε αναστοχάστηκε και αναφώνησε:

"Α! Και η Σπάρτη τον Ταΰγετο!"

Το να φτάσει κανείς στο μικρό χωριό Αυλάκι στη βόρεια Αιτωλοακαρνανία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμα πιο δύσκολο είναι το να φτάσει εκεί κανείς με ποδήλατο. Ο ανήφορος δεν αστειεύεται. Αν, όμως, τα καταφέρει, θα βρεθεί μπροστά στην αρχαία εικόνα της μάχης του Ηρακλή με τον θεό Αχελώο που η μυθολογία μας λέει ότι πάλεψαν για χάρη της Δηιάνειρας ("το αιώνια θηλυκό μας τραβάει ψηλά", που έγραψε ο Γκαίτε).

Η εικόνα είναι σύμβολο. Αυτό που δείχνει είναι ο μέσα αγώνας του ταξιδιώτη, στην προκειμένη περίπτωση του ποδηλάτη που παλεύει με την ζέστη και τα υψομετρικά, για να νικήσει τις δυσκολίες και τις αλικόντιες και να δει τον θείο ποταμό από ψηλά να ταξιδεύει τα πράσινα νερά του προς τη λίμνη Κρεμαστών.

Όποιος καταφέρει και φτάσει εκεί και αντικρύσει το τρομερό γαλάζιο φίδι να περνά γεφύρια, ξεχασμένα χωριά και να δίνει ζωή στον μεγαλύτερο νομό της χώρας, θα θυμηθεί τον Ουράνη και δίκαια θα φωνάξει από την ερημιά του βράχου:

"Και η Αιτωλοακαρνανία τον Αχελώο!"