Ηλιοταξιδευτής

  Η ελευθερία του λόγου, σήμερα, τελεί υπό την αίρεση ο λόγος να είναι προϊόν ανελεύθερης σκέψης. Οι ελεύθερα σκεπτόμενοι διατηρούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης υπό τον όρο η ελεύθερη έκφραση να περιορίζεται στα όρια ανελευθερίας που η εξουσία θέτει. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος απολαμβάνει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας αλλά στην πραγματικότητα είναι δούλος που δεν αξίζει καν το βάρος των αλυσίδων που κουβαλάει.

«Σε κάθε αρχή κρύβεται μια μαγεία που μας προστατεύει και μας βοηθάει να ζούμε». (Χέρμαν Έσσε) Αυτή η μαγεία της αρχής κρύβεται σε κάθε νέα μέρα, σε κάθε ανατολή και κάθε ηλιοβασίλεμα. Και όπως κάθε ανατολή δεν μοιάζει με την προηγούμενη, έτσι και η κάθε μέρα στη ζωή του ανθρώπου δεν μοιάζει με την προηγούμενη. Είναι πάντα νέα. Η ζωή δεν βρίσκεται στο χθες ούτε στο αύριο που είναι άγνωστο, αν θα υπάρχει. Η ζωή είναι το τώρα. Το χθες είναι απλά ανάμνηση και η σκέψη του αύριο φέρνει μαζί της ελπίδα ή φόβο. Το τώρα όμως υπάρχει και ρέει στην κοίτη του ποταμού της ζωής που παραμένει σταθερή παρά την αναγκαία φυσική μεταβολή. Για να θυμηθούμε το «μεταβάλλον αναπαύεται» του προσωκρατικού Ηράκλειτου. Η αρχή της μαγείας που υπονοεί ο Έσσε μας καλεί στην αποδοχή του μαγικού της δημιουργίας. Και την πόρτα της ζωής στη μαγεία ανοίγει εκείνος που ξέρει να αναμένει και να δέχεται το θαύμα, το μαγευτικό, το απροϋπόθετο, όσο και αν δεν μπορεί, λόγω συμβατικών κοινωνικών συνηθειών, να το εξηγήσει. Και...

Ετρόμαξε ν' ακούσει ο Οιδίπους τέτοιο λοξό χρησμό, δεν ένοιωσε θεοσύνεργο ο τρίπους κι ο τόπος ιερό. Μα βλέποντας τη Σφίγγα ξαπλωμένη στο φοβερό σκαλί το αίνιγμα να σταίνει σα μπεντένι, "για άνθρωπο μιλεί". Είπε, και τράβηξε κατά τις Θήβες ηλιοταξιδευτής φωτίζοντας παλάτι και καλύβες ο αρχαίος βαφτιστής. (Λιαντίνης, Οι Ώρες των Άστρων)  

  Υποθέτουμε ότι για να βρίσκεται κάποιος σε αυτή τη σελίδα και να προτίθεται να διαβάσει αυτό το κείμενο, θεωρείται δεδομένο ότι, πρώτον, θα έχει οπωσδήποτε μια άμεση ή έμμεση σχέση με την ποδηλασία και, δεύτερον, θα έχει τουλάχιστον ακούσει για την έννοια της Super Randonnee. Μπορεί να μην έχει πάρει ποτέ μέρος σε μία από αυτές, άλλωστε μόλις ένα μικρό ποσοστό ποδηλατών αποφασίζουν κάποια στιγμή στη ζωή τους να δοκιμάσουν κάτι τέτοιο και, από αυτούς που θα το αποφασίσουν και θα το τολμήσουν τελικά, σίγουρα κάποιοι δεν θα καταφέρουν να το ολοκληρώσουν, αλλά οπωσδήποτε θα έχει κατά νου το τι περίπου είναι μία Super Randonnee. Πιθανότατα όλοι μας εδώ μέσα γνωρίζουμε κάποιον – κάποιους, που έχουν συμμετάσχει και έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία μια τέτοια τεράστια από όλες τις απόψεις δοκιμασία. Μια δοκιμασία που, οπωσδήποτε, η επιτυχή της ολοκλήρωση μας γεμίζει με θαυμασμό για αυτόν που τα κατάφερε, με μια καλώς εννοούμενη «ζήλεια» και, ίσως αυτό είναι και το σημαντικότερο, μας δίνει κ...

  Κράτησα την ζωή μου Ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα Κάτω από το πλάγιασμα της βροχής Σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες Με τα φύλλα της οξιάς (Σεφέρης, Επιφάνια 1937, από τη συλλογή "Σχέδια για ένα καλοκαίρι")

Αν το ακατόρθωτο δεν το θεωρήσουμε πιθανό να συμβεί, δεν θα μπορέσουμε να σταθούμε με θάρρος απέναντι στο αδιανόητο που ενδέχεται να συναντήσουμε. Αν δείξουμε ατολμία μπροστά στον φόβο που έχει το καινούριο και το άγνωστο, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούμε για μία ακόμη φορά, όπως τόσες και τόσες φορές στη ζωή μας που ατολμήσαμε, στη γωνία της μονότονης συνήθειας και της πλήξης που ισοδυναμούν με θάνατο. Κι αυτό γιατί, αν το άγνωστο είναι επικίνδυνο, η ρουτίνα είναι με σιγουριά θανατηφόρα. Ο ζωντανός, όμως, είναι εκείνος που δεν αρνείται ούτε τους φόβους του. Για να νικήσεις κάτι, επιβάλλεται να αποδεχτείς ότι υπάρχει.

  Θα περίμενε κανείς ότι μπροστά στον εκκωφαντικό κίνδυνο που απειλεί το ανθρώπινο γένος, η σωφροσύνη των Εθνών θα στρεφόταν στην κατεύθυνση του περιορισμού των πυρηνικών όπλων. Ό,τι συμβαίνει είναι το ανάποδο. Με την αύξηση των εξοπλισμών ο άνθρωπος πιστεύει ότι πετυχαίνει τη μείωση του κινδύνου του πολέμου. Η μεγιστοποίηση του τρόμου, δηλαδή, οδηγεί στον μηδενισμό της απειλής. Το σχήμα σημαίνει: όσο περισσότερους λύκους μαζέψουμε έξω από το μαντρί με τα πρόβατα, τόσο περισσότερο η όρεξή τους θα γυρίζει στη διάθεση του σκύλου που τα φυλάει. Η ισορροπία του τρόμου, που με τόση πανουργία τη θεραπεύει η πολιτική των δυνατών και με τόση αφέλεια την υιοθετεί η ευπιστία της μάζας, αποτελεί τη σύγχρονη μετενσάρκωση της παλαιάς αρχής ότι την ασφάλεια της ειρήνης την εγγυάται ο φόβος του πολέμου. Αλλά, ούτε και την εποχή του si vis pacem, para bellum η προπαρασκευή του πολέμου φύλαξε την ειρήνη, ούτε και τη σημερινή εποχή, στον πόλεμο που θα γίνει, πρόκειται να πολεμήσουν οι Καρχηδόνιοι με...