Ηλιοταξιδευτής

 "Ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ" (Ηράκλειτος) Απόδοση: Δεν μπορούμε να μπούμε δύο φορές στο ίδιο ποτάμι. Η άποψη αυτή του σκοτεινού προσωκρατικού φιλοσόφου Ηράκλειτου έχει την έννοια ότι είναι αδύνατον να διασχίσουμε δύο φορές τον ίδιο ποταμό γιατί, κάθε στιγμή που περνάει, το νερό δεν είναι το ίδιο αλλά αντικαθίσταται. Είναι η σύλληψη του αέναου γίγνεσθαι, της διαρκούς μεταβολής, που χαρακτηρίζει ολόκληρο το σύμπαν. Η πραγματικότητα, η σταθερότητα που νομίζουμε, είναι η μεταβολή. Ο χρόνος κινείται σαν το ποτάμι. Δεν γυρίζει πίσω. Μεταφέροντας την άποψη αυτή στη δική μας καθημερινή ζωή, καταλαβαίνουμε ότι αυτό που έχει τελικά σημασία είναι το να προσπαθούμε συνεχώς να βιώνουμε την κάθε μας ημέρα στο έπακρο. Και να παίρνουμε ό,τι χαρές έχει να μας δώσει. Γιατί η ζωή δεν δέχεται αναβολές ούτε είναι αναστρέψιμη. Που σημαίνει ότι πρέπει να θυμόμαστε ότι το σήμερα είναι μόνο άπαξ και να μην φανταζόμαστε ότι θα επαναληφθεί και αύριο. Γιατί; Γιατί το αύριο είναι μια άλλη ...

Η ζωή είναι κίνηση, αδιάκοπη μεταβολή, συνεχής ανανέωση, αναπροσαρμογή, πορεία μετεξέλιξης, επανάσταση. Και όλα αυτά όχι για να προχωρεί κανένας μπροστά. Αλλά για να μένει ακίνητος, χωρίς ωστόσο να σαπίζει μέσα στην ακινησία του. Ο μετρημένος άνθρωπος αγωνίζεται συνέχεια όχι για να πετύχει το καλύτερο, αλλά για να μην πέσει στο χειρότερο. Χρειάζεται να προχωρά όχι για να φτάσει, αλλά για να μην υπολειφτεί.

Όταν ο ποιητής Κώστας Ουράνης ξεκίνησε κάποτε από την Αθήνα για να κατέβει στη Λακωνία, σκεφτόταν καθ' οδόν ότι η Αθήνα παρέδωσε στην ανθρωπότητα την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα και όλα τα υπόλοιπα έργα της αρχαίας τέχνης, ενώ η Σπάρτη δεν άφησε τίποτα. Οταν, όμως, έφτασε στην πεδιάδα της Λακωνίας και μύρισε τις ανθισμένες πορτοκαλιές και τα χρυσά λεμόνια, σήκωσε το βλέμμα του ψηλά και είδε τον ίσκιο του Ταΰγετου. Το όρος φάνταξε στα μάτια του ίδιος μαρμάρινος ώμος λευκού θεού. Τότε αναστοχάστηκε και αναφώνησε: "Α! Και η Σπάρτη τον Ταΰγετο!" Το να φτάσει κανείς στο μικρό χωριό Αυλάκι στη βόρεια Αιτωλοακαρνανία δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμα πιο δύσκολο είναι το να φτάσει εκεί κανείς με ποδήλατο. Ο ανήφορος δεν αστειεύεται. Αν, όμως, τα καταφέρει, θα βρεθεί μπροστά στην αρχαία εικόνα της μάχης του Ηρακλή με τον θεό Αχελώο που η μυθολογία μας λέει ότι πάλεψαν για χάρη της Δηιάνειρας ("το αιώνια θηλυκό μας τραβάει ψηλά", που έγραψε ο Γκαίτε). Η εικόνα είναι σύμβολο. Α...

Κάποιοι πάτησαν, κάποιοι πορεύτηκαν, κάποιοι αντάμωσαν, έφυγαν και επέστρεψαν εκεί. Και κάποιοι σκέφτηκαν, όταν το είδαν, να περάσουν άλλα ποτάμια και να διαβούν άλλες γέφυρες. Όταν πέφτει μια γέφυρα ένας χωρισμός ορθώνεται μπροστά από δύο πλευρές.  Ίδιες αλλά αντικριστές.